تا کي همه مدح خويش گوييم؟

شاعر : فخرالدين عراقي

تا چند مراد خويش جوييم؟تا کي همه مدح خويش گوييم؟
بيهوده فسانه چند گوييم؟بر خيره قصيده چند خوانيم؟
وي بخت، بيا، که خوش بموييماي ديده بيا، که خون بگرييم
آن يار که دوستدار اوييمما را چو به کام دشمنان کرد
گرد سر کوي او بپوييمنگذاشت که با سگان کويش
کز باغ رخش گلي ببوييمدانم که روا ندارد آن خود
خيزيم و گليم خود بشوييم؟زين به نبود، کز آب ديده
آن گرد ز راه خود بروبيمگردي است به راه در، عراقي